SKU چیست؟

SKU یا Stock Keeping Unit یک کد منحصر به فرد است که برای شناسایی هر کالای موجود در یک انبار مورد استفاده قرار می گیرد. بر خلاف کدهای UPC ،SKU ها جهانی نیستند، به این معنی که هر کسب و کاری مجموعه SKU های مخصوص به خود را برای کالاهای خود دارد. در واقع یک محصول با UPC یکسان می تواند دو SKU متفاوت از دو فروشنده مختلف داشته باشد. SKU ها برای هر مکان منحصر به فرد و خاص هستند. به عنوان مثال، اگر یک محصول در دو انبار ذخیره شده است، باید دو SKU مختلف ایجاد کنید تا امکان مدیریت موجودی کارآمد را فراهم کنید. هر SKU فقط با کالایی مرتبط است که در حال حاضر در دسترس است و شامل کالاهای سفارش داده شده برای شارژ مجدد SKU در انبار نمی شود. به همین دلیل، SKU ها بخش کلیدی استراتژی بهینه سازی موجودی شما هستند.

ویژگی SKU یا Stock Keeping Unit را در سیستم مدیریت موجودی شامل موارد زیر می باشد:

• SKU کوچکترین واحد فروش را مشخص می کند. به عنوان مثال، در یک شرکت تولید کفش، یکی از کدهای SKU آن می تواند یک جفت کفش ورزشی سفید سایز 41 با یک مدل خاص باشد (نه لنگه کفش جداگانه، زیرا به طور جداگانه فروخته نمی شود).

• SKU یک کد منحصر به فرد است که معمولاً از حروف و اعداد تشکیل شده است. به طور معمول، می توان از این داده ها تا حدودی تشخیص داد که کد مربوط به چه نوع کالایی است. با این حال، حدس زدن کد‌هایی که به طور خودکار توسط سیستم های کامپیوتری تولید می‌شوند، آسان نیست. در مثال قبل، یک SKU بسیار ابتدایی برای یک جفت کفش کتانی سفید سایز 41 مدل XYZ می تواند DEPOR-XYZ-BLN-41 باشد.

• کدهای SKU توسط ERP یا Enterprise Resource Planning شرکت تولید می شوند و سیستم مدیریت انبار به ERP متصل می شود و کدهای SKU را در تمام عملیات انبار مدیریت می کند.

• پارامترهایی که بر اساس آنها یک SKU ایجاد می شود از ویژگی های محصول تردیعیین می شود و هر ترکیب منجر به کد SKU متفاوتی می شود. کفش های کتانی سایز 41 دارای SKU مشخصی خواهند بود، اما به کتانی های سایز 39 کد SKU متفاوتی داده می شود.

• اگر چندین واحد از یک SKU وجود داشته باشد، به همه آنها یک شماره SKU مشترک اختصاص داده خواهد شد، زیرا آنها یکسان هستند.

• SKU را همچنین می توان به خدمات و سرویس ها را نیز اختصاص داد. 

کدهای SKU در یک انبار کلید اصلی هستند که قفل درها را برای کنترل دقیق موجودی باز می کنند. اما در عمل، ردیابی محصول با اسکن بارکدهایی انجام می شود که هر حرکت کالا را در نرم افزار ثبت می کند. به همین دلیل است که کدهای SKU اغلب با کدهای یاUPC  اشتباه گرفته می‌شوند یا به طور کلی «بارکد» نامیده می‌شوند.

برای رفع هرگونه شبهه، در ادامه تفاوت های اصلی بین آنها را ذکر خواهد شد:

• از حروف و اعداد تشکیل شده است.

• طول کدهای SKU متغیر است، اگرچه همیشه باید کوتاه باشد (بین 8 تا 12 کاراکتر).

• هر شرکتی می تواند پارامترهای خود را با توجه به محصولاتی که مدیریت می کند، تعیین کند.

• SKU حاوی اطلاعاتی در مورد محصول برای مدیریت موجودی یک شرکت است: (برای مثال رنگ ها، اندازه ها، مکان های انبار...)

• این داده ها برای استفاده داخلی هستند. در هر شرکتی که یک محصول را به بازار عرضه می کند، می تواند متفاوت باشد.

• از اعداد تشکیل شده اند.

• 12 رقمی که با بارکد قابل اسکن همراه است.

• استانداردهای بین المللی نحوه پیکربندی بارکدها را تنظیم می کنند. آنها توسط سازمان جهانی به نام GS1 اداره می شوند.

• این کدها شامل اطلاعات مفید برای شناسایی تولید کنندگان، شرکت های تجاری، منشاء تولید ... می شود.

• کدهای UPC و EAN برای استفاده های خارجی است. این کدها جهانی هستند که روی محصول درج می شوند. در سراسر زنجیره تامین بدون تغییر باقی می ماند.

افزایش بی رویهSKU 

بسیاری از انبارها با چالش ناشی از رشد نامتناسب SKU ها روبرو هستند، پدیده ای که به عنوان تکثیر SKU شناخته می شود. ریشه این روند، این واقعیت است که مشتریان طیف وسیعی از محصولات را تقاضا می کنند و نیاز به دسترسی فوری به آنها دارند. بنابراین، افزایش سرسام آور تعداد SKU های ذخیره شده و افزایش حداقل سطوح موجودی قابل فرض بسیار محتمل است.

مدیریت این پیچیدگی بسیار کلیدی است و استراتژی های مدیریت موجودی به ابزارهای پیشرفته ای نیاز دارند که بتوانند چگونه تمام این موقعیت های مختلف را کنترل کنند. در نهایت، هدف بهینه سازی موجودی و مکان های درون انبار است. به این ترتیب، دستیابی به این هدف بدون یک سیستم مدیریت انبار قدرتمند که اطلاعات را متمرکز کند و از آن برای بهبود عملیات ها و فرایندهای جاری انبار، عملا غیر ممکن خواهد بود.